Negen was de Chinese, nu 33-jarige Qian Lui toen ze haar opleiding begon aan de Liaoning Ballet School in Shenyang, op ruim vijftienhonderd kilometer van haar ouderlijk huis in Henan. Maar na bijna 25 jaar dag in dag uit met ballet bezig te zijn geweest, verzucht ze nog steeds: “I simply love ballet”, en ze weet dan ook zeker dat ook haar toekomst, na haar danscarrière, in de balletwereld ligt. “Ik wil dolgraag docent of balletmeester worden, en daarom moest ik terug naar de basis en heb ik mij aangemeld voor deze bacheloropleiding.”

Heel bewust volgt ze de opleiding terwijl ze nog volop danst: “Ik wil alles wat ik nu bij de Nationale Balletacademie leer nog in mijn eigen lichaam kunnen voelen en ervaren. En bovendien: ook als danser profiteer ik enorm van deze opleiding. Nu al, na slechts een paar maanden, is mijn kijk op en hoe ik denk over het dansersvak zó veranderd. Dat dank ik zowel aan de geweldige docenten van de opleiding als aan mijn medestudenten: we komen allemaal van andere achtergronden en daardoor heeft mijn blik zich enorm verruimd.”

De opleiding Docent Klassiek Ballet bestaat, vertelt Qian, uit vijf onderdelen: balletmethodiek, muziek, pedagogie, anatomie en studiebegeleiding. “Ik wist”, zegt ze, “dat docent zijn een pittig vak is, maar dat er zóveel bij komt kijken, heb ik mij eigenlijk onvoldoende gerealiseerd. Zo omvat de balletmethodiek zeven verschillende niveaus, en elk niveau heeft zijn eigen uitdagingen. We leren, per niveau, onder meer welke problemen zich kunnen voordoen bij het lesgeven en hoe we deze kunnen vermijden. Ook is mijn kennis over muziek en mijn inzicht in welke muziek bij welke oefeningen past enorm toegenomen. En in de lessen pedagogie duiken we echt in wat het betekent om een goede docent te zijn. Het gaat niet alleen om de passen en om een goede voorbereiding van je lessen, maar vooral ook om het besef dat elke student anders is en dus om een andere benadering vraagt. Een uitgewerkt plan hebben en duidelijke doelen stellen, is dus maar een deel van het verhaal, minstens even belangrijk zijn: empathie, inzicht, geduld, maar tegelijkertijd ook leiderschap, want studenten moeten wel weten wat ze aan je hebben.” Er is, zegt ze, gelukkig wel veel veranderd sinds zij bijna 25 jaar geleden aan haar dansopleiding begon. “Bij ons was het alleen ballet, ballet en nog eens ballet. Wij kregen destijds geen pilates, geen PBT (Progressing Ballet Technique – red.) en er werden geen lessen over gezonde voeding gegeven. Het is fantastisch dat we nu al dit soort middelen hebben, dat maakt het ook makkelijker om per leerling te bekijken waar iemand het meeste baat bij kan hebben.”