Nou, het is een beetje moeilijk om het in woorden uit te drukken, maar ik zal het proberen. Ik hou van dit boek omdat het gaat over mijn droom over hoe het leven kon zijn, waarvan ik niet wist dat er woorden voor zouden bestaan. Ik hou van dit boek omdat het de grenzen tussen fictie, non-fictie, zogenaamde onderwerpen of thema's (theater, literatuur, wetenschap, magie) oplost of overbodig maakt. Kortom, ik hou van dit boek omdat het zich voor zijn vorm niet baseert op afgezwakte koloniale geschiedenissen. Het legt geen koloniale structuren van gender of menselijke/niet-menselijke scheidslijnen op. Het bevat een diepe kritiek en bewustzijn van wat het betekent om nu te leven, in het onmogelijke geweld van het koloniale kapitalisme... en het geeft niet toe aan het idee dat dit alles is. Juist helemaal niet. Het boek, zijn bewoners, ze herinneren ons eraan dat we altijd met velen zijn. Dat we worstelen om te overleven. En dat we dat zijn.

Op school (in Engeland) werd me geleerd dat bepaalde boeken 'klassiekers' waren. Dit waren romans en toneelstukken van mensen als Thomas Hardy, Charles Dickens en Shakespeare. Ik hield van sommige van deze boeken en haatte andere. Ik vond manieren om van ze te houden, want ik had toegang tot deze beperkte wereld van 'literatuur'. En toch heb ik de afgelopen jaren mijn eigen begrip ontdekt van wat je klassiekers zou kunnen noemen. Die boeken die werelden openen die verder gaan dan een enkel verhaal, die me leren dat mens zijn inhoudt dat je inheemse manieren respecteert en ervan leert. Die boeken die weigeren me te ontmoeten totdat ik vertraag en ze binnenlaat. Ze leren me dat er in ieder van ons wegen zijn naar een bredere, wijzere versie van menselijkheid.

Noopiming gaat om met verdriet, vreugde, geesten, gebouwen, verslavingen, steden en allerlei dieren. Het is onweerstaanbaar meervoudig. Wat ik het mooiste vind aan dit boek is dat er hele werelden opengaan tussen de woorden op de bladzijden. Soms doe ik er dagen over het lezen van een korte regel. Ergens daarbinnen vind ik ruimte voor mij, voor ons.

Rajni Shah (they, them) researcher and THIRD tutor
https://www.atd.ahk.nl/das-research/people/researchers/profile/rajni-shah/
Collective Listening as Survival (article): https://www.researchcatalogue.net/view/558606/558686

PS Leanne Betasamosake Simpson wordt ATD Artist in Residence in 2024!