Maria Profyllidou

In de afgelopen vier jaar op de Theaterschool is vooral mijn passie voor het maken naar voren gekomen. Mijn diepe verlangen om met een groep mensen te werken, hun talenten te ontdekken en deze gericht in te zetten is groot. De transformatie van een ‘Tom, Max of Nine’ naar een performer is geweldig om te zien, net als in mijn afstudeerchoreografie K.A.K.O.

Ik houd het graag speelsgewijs en luchtig en zoom daardoor in op verborgen lagen van de samenleving. Dansstijlen zijn in het maken bijsmaak, terwijl interactie en dynamiek op de voorgrond staan. Dit staat tegenover mijn technische danslessen waar ik graag mijn gedisciplineerde, technische achtergrond op een dynamische benadering inzet, vooral in de stijl Modern Jazz.

Om mijn passievorm een naam te geven heb ik in 2015 Luv2Danz opgericht, mijn bedrijf, onder welke naam ik in alle soorten stijlen aan uiteenlopende doelgroepen les wil geven. In mijn afstudeerfase heb ik vooral les gegeven in het basis- en voortgezet onderwijs, omdat ik de vordering van beweging en lichaamsbewustzijn binnen het dagelijkse leven van scholieren een ‘must’ vind en deze visie verder door wil zetten. Empathie en het belang van kunst en theater in het leven van jongeren is het onderwerp van mijn afstudeeressay geweest. Hierdoor vind ik het werk binnen educatieve programma’s des te leuker.

K.A.K.O.

In mijn stuk K.A.K.O heb ik de relatie tussen vechtsport en dans belicht. De groep was samengesteld uit vechtsporters en dansers, die elkaar niet kenden. De grootste taak was het om de perfomers samen te brengen. Ik gebruikte de voor hen normale bewegingen als ingang voor de scènes. Hierdoor bleven de performers dicht bij zichzelf en voelde het publiek de lol die ze samen hadden. Soms werd het zelfs een beetje absurdistisch. Zo werd afgerekend met het slechte imago van de gevaarlijke vechters.