‘Ja, ik ben heel trots’, glundert Marcel Vellekoop nog na. De 23-jarige student  Design & Technologie studeert af op een droomopdracht: technisch productiemanager bij het nu al historische Koningsconcert op 30 apri l2013. ‘Armin van Buuren kreeg 20 minuten van tevoren het bericht dat Willem-Alexander hem de hand wilde schudden.’ Stress?

Eerlijk, wisten jullie achter de schermen écht niet dat de koninklijke familie aan wal zou gaan?
‘Nee, serieus niet. Ik moest bij de technische tekeningen van de locatie steeds rekening houden met het feit dat de koninklijke familie voor de veiligheid 15 meter van de kade zou blijven. Verder tekende ik een zichtlijn in, zodat zij het concert vanaf hun boot konden zien. Pas 20 minuten voor de start kreeg Armin dat bericht. Of hij tijdens het concert aan boord kon komen bij Willem-Alexander en Maxima? Nee, zei hij, ik kan mijn publiek niet laten staan. Dus kwam de koning naar Armin. Pas op dat moment kwamen er plotseling allerlei politiewagens het terrein op voor extra beveiliging.’

Wat is precies jouw bijdrage geweest aan dit historische concert?
‘Samen met Gertjan van den Berg, een van de productie managers van Sightline, het bedrijf waar ik mijn afstudeerprojecten doe, was ik verantwoordelijk voor de complete technische productie. Dat betekent de technische voorbereiding, planning, tekeningen, coördinatie van de opbouw zelf, en natuurlijk de afbouw. Kijk maar eens naar het timelapse-filmpje dat ik heb gemaakt: het eigenlijke optreden was in dit geval maar 2 procent van alle tijd op locatie. We zijn in totaal negen dagen bezig geweest met opbouwen en afbreken voor 20 minuten op de nationale tv. En dan heb je het nog niet eens over de voorbereidingen voordat de opbouw start.’

Hoe start zo’n gigantisch project?
‘Je start vanuit het stage-design. Vandaaruit maak je als technisch productiemanager zeer gedetailleerde technische tekeningen: waar en hoeveel lampen, hoe groot zijn de videoschermen, hoe lang zijn de doeken? De Kop van Java is een buitenterrein, waardoor de technische productie extra uitdagend was. Ik heb ook het hele terrein op de centimeter nauwkeurig getekend: waar komt het publiek het terrein op, waar komen de toiletten, waar staat precies het podium, hoe richten we de backstage-area in, enzovoort. En ja, als jij een fout maakt in de tekeningen, zit je later met de ellende.’

Dat klinkt heel stressvol. Had je slapeloze nachten?
‘Nee, ik heb prima geslapen! Onze functie is juist om de stress bij iedereen zo laag mogelijk te houden door goed te plannen. Dat was trouwens niet makkelijk, want de voorbereidingstijd was extreem kort. Op 18 maart was de eerste bijeenkomst en pas begin april lag er een ontwerp dat we konden realiseren. Dus binnen vier weken hebben we die hele productie neergezet.’

Wat was het spannendste moment?
‘De Kop van Java is deels een steiger. We hadden gegevens opgevraagd over de maximaal toegestane vloerdruk. Die bleek nog nooit gemeten te zijn. Pas anderhalve week van tevoren werd bekend dat de maximale druk 500 kilo per vierkante meter was. Daar kan je nauwelijks met een heftruck over rijden. Dus moesten we plotseling het podium op een andere plek inplannen. Maar... ook daarvan kenden we de vloerdruk niet. Pas 1 dag voor we begonnen met de bouw kregen we te horen dat het kon. Het hele concert had dus vlak van tevoren afgeblazen kunnen worden. Ja, dat was wel spannend.’

Hoe komt het eigenlijk dat jij deze droomopdracht kreeg?
‘Tijdens mijn derde jaar van de opleiding Theater en Techniek liep ik stage bij Sightline, een bedrijf dat gespecialiseerd is in de technische realisatie van grote evenementen. Ik vond die stage echt fantastisch! Die grote evenementen zijn technisch heel uitdagend: honderden lampen, geluid, video, crowdmanagement. Ik wist: dit sluit heel goed aan bij wie ik ben en wat ik wil. Daarna bleef ik freelanceklussen voor Sightline doen. Eind vorig jaar had ik ze laten weten dat ik op zoek was naar afstudeerproducties. Toen kreeg ik ineens dat telefoontje: of ik het leuk zou vinden de technische productie van een evenement op Koninginnedag te doen? Echt heel tof dat ze mij die opdracht gunden.’

Een vrij ongebruikelijke afstudeerplek voor een student Theater en Techniek, of niet?
‘Klopt, binnen mijn afstudeerrichting Technische Productie ben ik een beetje een buitenbeentje. Het is niet voor niets een Theaterschool. Er waren al contacten gelegd met de Münchner Kammerspiele zodat ik daar kon afstuderen. Maar toen Sightline me dit aanbod deed, ben ik heel stellig geweest: dit is wat ik wil! Ik moest de school echt overtuigen. Later zeiden ze wel: wat ontzettend goed dat je bij je persoonlijke voorkeur bent gebleven.’

Ter afsluiting nog even een echte cliché-vraag: en, hoe voelde je je na afloop van het Koningsconcert?
‘Fantastisch! Een groter succes kun je je niet wensen. Willem-Alexander heeft mij ook nog even de hand geschud. Het was een hele snelle en spannende weg naar dat concert toe, maar als je dan die uitzinnige mensenmassa ziet, weet je: ‘Ja, dit is precies waarom ik dit wil doen.’

interview door: Petra Boers