AHK Eindwerkprijs voor 'Stream'
alumnus Dave van Roon heeft met zijn project Stream de tweede prijs van de Eindwerkprijs 2013 van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten gewonnen.
Op 3 mei 2013 openen twee dansers een nieuw ballet, beginnend met een duet in het Betty Oliphant Theatre in Toronto. Een van de meisjes is daadwerkelijk aanwezig op het podium in Canada, de ander wordt geprojecteerd op het podium vanuit Amsterdam. Steeds meer dansers van beide continenten verschijnen op het podium. De dansers van de Theaterschool worden geprojecteerd op verticale projectieschermen van vijf meter hoog, waar doorheen gekeken kan worden. Via een livestream dansen ze met elkaar en zo kunnen mensen van over de hele wereld het optreden live volgen.
Dave van Roon was verantwoordelijk voor de techniek en voor de coördinatie van de stage crew in Amsterdam.
De jury prees zijn technische virtuositeit: ‘Dave heeft met Stream een tipje van de sluier opgelicht van de mogelijkheden die techniek kan bieden voor de podiumkunsten.’
"Creatieve concepten naar een hoger level tillen"
Dat ik theaterdingen zou gaan doen, had ik zelf nooit gedacht. Ik studeerde Lucht- en ruimtevaarttechniek in Delft, ging op vakantie naar Schotland en daar gebeurde het. Ik kreeg een visioen dat ik theatertechniek moest gaan doen. Daarna heb ik me inderdaad aangemeld en ik werd meteen aangenomen. Met mijn ouders ging ik wel al geregeld naar musicals en ik had een eigen drive-in showtje. Ook reisde ik met een deejay voor wie ik het licht deed. Als ik dan even naar de wc was, stonden de mensen stil en als ik weer bij de knoppen stond, werd er weer gedanst. De mogelijkheid om mensen zo te beïnvloeden, dat vond ik een interessant gegeven. Ook de subtiliteit ervan, de invloed die wisselen van een lichtsterkte van 30 naar 35 procent al kan hebben op het publiek.
Ik ging dus naar de opleiding met het idee dat ik lichtontwerper wilde worden. Maar ik ben best een computernerd, ik vind het leuk om creatieve uitdagingen te vertalen naar programmering. En zo vond ik het ook leuk om te werken met een gedateerd lichtapparaat waar je een al even ouderwets beeldscherm bij nodig had. Mijn studiebegeleider Eddy Westerbeek zag dat en adviseerde me om iets met video te gaan doen. Vervolgens heb ik in twee jaar tijd alles bekeken wat met video te maken heeft. Ik heb met grote video-ontwerpers en –technici meegelopen om te zien hoe zij die systemen ontwerpen.
Als videospecialist moet je technische oplossingen geven en laten zien wat die voor effect hebben, maar je moet ook creatieve mogelijkheden bedenken en aandragen. Ik heb stage gelopen bij Rapenburg Plaza, daar was ik bezig met de inrichting van het Scheepvaartmuseum. Dat draaide om het heel technisch uitvoeren van installatieontwerpen. Mijn tweede stage bij The Unit Showcontrol was creatiever. Zij werkten voor corporate shows, concerten, live evenementen. Ze namen net een nieuw D3 systeem in gebruik en na mijn stage was ik de enige die wist hoe dat werkte. Niet zo raar dus dat ik er na mijn opleiding een contract kreeg aangeboden…
Onlangs zijn we gefuseerd tot Live Legends. Er staan intussen 15 van die D3 apparaten en we hebben er 3 operators bij zodat ik niet alles zelf hoef te doen. In het werk draait het steeds meer om het ontwikkelen van creatieve concepten. De afgelopen tijd ben ik onder meer bezig geweest voor Moeder, ik wil bij de revue, The Bodyguard en Das Wunder von Bern. Je kunt daarin veel creativiteit kwijt, bijvoorbeeld door overgangen te maken, systemen te koppelen of vanuit de lichttafel video aan te sturen. Zo kun je het totale concept meer inhoud geven, het naar een hoger level tillen. Op dit moment ben ik bezig met een concert van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Het is spannend om daar wat innovatie in teweeg te brengen.