Tjechovs 120 jaar oude klassieker Drie Zusters belicht het onvervulde verlangen van drie op het platteland verpieterende zussen. In de hedendaagse bewerking Club Moskou zien we twintigers-van-nu op zoek naar zingeving. Partyend. Hoe kwam deze bijzondere ‘techno-Tjechov’ tot stand?

Regie OpleidingRegisseur Koen van Etten:
‘Ik herken dat verlangen naar een climax’

Waar gaat Club Moskou over?
‘Over een nieuwe generatie mensen die op een wereld leven waar alles mogelijk lijkt. Ze streven onvoorwaardelijk hun individuele dromen na. Daarbij komen ze in gevecht met het bewustzijn dat de tijd verstrijkt en de droom steeds verder weg raakt. Club Moskou laat de droom zien in gevecht met de vergankelijkheid van de mens.’

Hoe staat het met jouw eigen dromen?
‘Ik sta op een punt in mijn leven, waarop ik mijn eigen dromen bevraag. Is de droom geen illusie? Die vraag houdt me dagelijks bezig. Ik maak deel uit van de generatie die je ziet in Club Moskou, een generatie die vol verwachting in het leven staat. Ik herken dat verlangen naar een climax. Net als vele anderen ga ik daar in het weekend naar op zoek in een club.’

Je grootste uitdaging?  
‘Om Tsjechovs Drie Zusters te transformeren naar de hedendaagse technoclub. Om zowel het verhaal en het gevoel van de ruimte als het bewustzijn van onze generatie bij elkaar te krijgen in één voorstelling.’

ScenografieScenograaf Olaf Mensink:
‘De magie van een clubavond gemixt met de kille leegte erna’

Club Moskou speelt op een spannende locatie…
‘Klopt, Koen en ik waren voor het artistieke concept geïnspireerd door de techno scene, dus wilden we de voorstelling ook écht in een club spelen. Zo kwamen we uit bij de Marktkantine, een populaire technoclub in Amsterdam.’

Wat voeg jij als scenograaf toe aan de bestaande locatie?
‘Aan mij de taak deze club te transformeren, zodat wij ons verhaal erin kunnen vertellen. Beeldend werk ik op het snijvlak van de magie van de clubavond en de kille, lege sfeer voor of na een feest. De acteurs voeren allerlei handelingen uit, waardoor veranderingen in de ruimte ontstaan.’

Design & Technologie Technisch producent/eerste inspiciënt Iris Rodenburg:
‘Een ambitieus project op locatie met beperkte financiën’

Wat heb jij persoonlijk met Club Moskou?
‘Club Moskou gaat over jongeren van onze leeftijd, 20 tot 30 jaar, die op zoek zijn naar zichzelf, naar betekenis, naar houvast. Persoonlijk ben ik niet zo van het uitgaan en van technofeesten. Maar ik denk dat thema’s als eenzaamheid en ontsnappen aan de realiteit voor heel veel mensen herkenbaar zijn. Iedereen is op zoek naar zingeving en niemand wil alleen zijn. De vraag: wie ben ik en wat wil ik in het leven? wordt in onze huidige, snelle maatschappij, waarin we van alles moeten, alleen maar belangrijker.’

Wat zijn jouw taken?
‘Als technisch producent regel ik alle technische zaken tijdens de voorbereiding. Ik werk nauw samen met de licht-, geluid- en decorontwerper en verzamel alle gegevens. Ik zie erop toe dat de ontwerpen technisch haalbaar zijn en dat de verschillende technische disciplines goed samenwerken. Verder heb ik veel contact met de producent, onder andere over de kosten. Met de productieleider heb ik veel contact over de planning. Als eerste inspiciënt ben ik technisch verantwoordelijk op de vloer; ik stuur het technische team aan.’

Je grootste uitdaging?
‘Dit is een ambitieus project op locatie met weinig financiële mogelijkheden. We kunnen bijvoorbeeld niet onafgebroken drie weken repeteren, monteren en spelen. Dus moeten we tussendoor op- en afbouwen. De uitdaging is alles zo goed mogelijk voor te bereiden, zowel technisch als artistiek, zodat we zo snel en efficiënt mogelijk kunnen werken op locatie. En dat we toch de creatieve ruimte behouden om op het laatst iets te veranderen – als dat nodig is.’

Design & Technologie Lichtontwerper Douwe Bulten:
‘Op zoek naar een nieuwe religie’

Waar gaat Club Moskou voor jou persoonlijk over?
‘Over hoe jongeren op zoek zijn naar een nieuwe vorm van religie en houvast. Over de hoeveelheid prikkels die we dagelijks binnen krijgen. Over hoeveel keuzes we iedere dag moeten maken. Over hoe we wanhopig op zoek zijn naar richtlijnen hoe om te gaan met die hoeveelheid aan keuzes.’

Je grootste technische uitdaging?
‘Voor mij zit de uitdaging in zoeken hoe ik in mijn lichtontwerp gebruik kan maken van de locatie. Op locatie heb je minder middelen en minder tijd.’

Leuke samenwerking?
‘Ja, de samenwerking is goed! Iedereen is duidelijk op de hoogte van zijn of haar verantwoordelijkheden. We houden elkaar goed in de gaten en helpen elkaar waar nodig.’

Productie PodiumkunstenCreatief producent Rick Busscher (23):
‘Met een grote glimlach op onze première’

Jouw taak?
‘Als creatief producent heb ik aan het begin van het proces de kaders neergezet en tijdens de uitvoering het proces bewaakt. Tot aan de repetities had ik de dagelijkse leiding, vanaf de repetities ging die naar Marleen, de productieleider.’

Grootste kick?
‘Het moment dat alles samenkomt. Op dat moment kun je terugdenken aan twee jaar geleden, toen wij voor het eerst samen als team onze ambities uitspraken. Twee jaar later staan we daar op onze première, als collega's, vrienden en medestudenten. Met een grote glimlach!’


Productie Podiumkunsten Productieleider Marleen Wortmann (23):
‘Klassiek repertoire in een populaire club’

Jouw taak?
‘Vanaf de repetities heb ik de dagelijkse leiding, zowel productioneel als inhoudelijk. Ik ben de contactpersoon tussen het creatieve team en het technisch team en heb daarom veel contact met beide teamleiders, de regisseur en de technisch producent. Zo zorg ik ervoor dat iedereen van alles op de hoogte is.’

Wat spreekt jou persoonlijk aan in Club Moskou?
‘De combinatie van doelgroepen en genres: Drie Zusters, klassiek toneelrepertoire, ensceneren in een populaire technoclub. Theater hoeft niet per definitie in een zaal te staan waar het publiek zit en kijkt. Voor elk verhaal moet je kijken: welke voorwaarden heb je nodig om het zo goed mogelijk te vertellen? Daar hebben we voor Club Moskou hele bewuste keuzes in gemaakt. En: dat is goed gelukt!’


Club Moskou
Afstudeervoorstelling van Koen van Etten (regie), Olaf Mensink (scenografie), Rick Busscher (producent), Marleen Wortmann (productieleider), Iris Rodenburg (technisch producent), Douwe Bulten (lichtontwerp) en Bram van Gameren (geluidsontwerp)
7, 8 en 10 mei 2018,
Marktkantine, Amsterdam