Joëlla Reket

Proces VS eindresultaat
Dit jaar studeert Joëlla Reket, Opleiding Productie Podiumkunsten, af met twee voorstellingen binnen de Theaterschool, Constant audience en Antigone. Niet alleen inhoudelijk verschillen deze voorstellingen sterk van elkaar, ook de functie van Joëlla als productieleider behoeft bij ieder een andere focus.

Hoe vergaat het afstuderen je tot nu toe?
‘In november produceerde ik de afstudeervoorstelling van regie-student Zarah Bracht, Constant audience. Het maakproces was onderzoekend en de regie gericht op beweging. Er was geen sprake van een script met verschillende scènes. Dat is nu, bij mijn tweede afstudeervoorstelling, wel het geval. Het Griekse drama Antigone is weliswaar bewerkt, maar de kaders zijn heel duidelijk.’

Wat vraagt dit van jou als productieleider?
‘Een hele andere focus. Met Zarah had ik bijvoorbeeld veel gesprekken en ontstond de voorstelling pas tijdens het repetitieproces. Het was heel spannend, want je weet van te voren niet waar je naar toe werkt. De focus ligt daarmee echt op het proces en het faciliteren ervan. Eline Arbo, regisseur van Antigone en afstuderend regiestudent, weet daarentegen heel goed waar ze naar toe wil. Daardoor ligt mijn focus ook meer op het eindresultaat. Het is wel belangrijk dat ik in gesprek blijf met Eline en haar sturing geef, want het kan ook lastig zijn als je precies weet wat je wilt. Het kan voor komen dat ik moet zeggen ‘dat kan niet’, en dat zijn dan heel moeilijke gesprekken. Maar het is niet zo dat de ene werkwijze beter is dan de andere, want het zijn verschillende theatermakers. Voor mij is het trouwens heel leerzaam om beide processen mee te maken.’

Waar zouden deze gesprekken over gaan? Waar liggen de uitdagingen voor jou?
‘We zijn bij Antigone met een grote cast: vijf acteurs en zeven koorleden. Krijg maar eens twaalf mensen, met allemaal verschillende roosters, in één repetitie. Planningtechnisch is het daarom veel moeilijker en een grote groep zet ook het budget onder druk. Denk aan twaalf kostuums en de catering. Daarnaast hebben we een mooi decorontwerp met een zee van bloemen, maar of die nu echt zijn of nep: als ik ze niet kan lenen is het een fikse kostenpost. Ook heb ik een pistool nodig dat geluid moet maken wanneer de trekker wordt overgehaald. Dat moet ik niet alleen huren, maar ook moet ik er een vergunning voor regelen. Het budget is simpelweg krap. Toch probeer ik die zorgen zoveel mogelijk bij mezelf te houden tijdens zo’n proces. Verder maak ik me niet druk hoor. Iedereen is binnen zijn eigen functie heel goed. Dus ik heb er geen enkele twijfel aan dat de voorstelling ontzettend mooi wordt.’

Waar leggen jullie de nadruk op in deze bewerking van Antigone?
‘Eline Arbo is bezig met het maken van een trilogie over één thema: ideologie. Antigone is hier een onderdeel van. Het drama wordt ingezet om vragen te kunnen stellen zoals, waar sta je voor? Handel je naar je eigen idealen? En hoe is het om ergens voor te vechten? Door middel van het koor, dat Noorse liederen zingt, ontstaat ook een muzikaal element in deze productie.’

Waarom koos je voor deze afstudeervoorstellingen?
‘Het is belangrijk dat je als productieleider inhoudelijk mee kunt met een voorstelling - dat je betrokken bent. Ik hou van toneel en mime en zie mezelf daar ook in de toekomst actief mee. Eline Arbo benaderde ik zelf na het zien van haar derdejaarsproject. Haar regie sprak me heel erg aan: het is absurdistisch, komisch, maar ondertussen wordt er wel een onderwerp aangesneden dat er toe doet.’