Ilona de Kok

Kunst wordt in de maatschappij niet beschouwd als een onderdeel van primaire levensbehoeften, waardoor de kinderen van huis vaak weinig tot geen stimulans mee krijgen. Ik beschouw het als mijn taak van docent en danser om de waarde van kunst voor jongeren onder de aandacht te brengen. Wanneer de stimulans van huis uit niet wordt mee gegeven, kan en moet dit worden opgevangen door leraren, begeleiders of naasten, die bereid zijn zich hiervoor in te zetten. Deze ondersteuning zie je voornamelijk terug op scholen en in buurthuizen of jeugdcentra. Iedereen is gelijk ongeacht je afkomst, je talent of ambities. Door middel van observeren, kopiëren, improviseren en experimenteren, werken de jongeren het vocabulaire van hun discipline uit. Op zoek naar hun individualistische en unieke stijl staan zij open voor elke bron van inspiratie. De meest belangrijke functie van een docent is dan ook het creëren van een veilige leeromgeving, waar je de creativiteit en leergierigheid van studenten kunt versterken. Als kunstenaar kun je een voorbeeld nemen aan de inventiviteit en flexibiliteit van de jongeren en docenten binnen organisaties waar dit is gerealiseerd. Het gaat hierbij niet om de hoeveelheid primair, maar om de kwaliteit en eenheid. Openhartigheid en vertrouwen is hierbij de sleutel tot succes.

I am not a Robot, I have a Heart and I Bleed

Als je kijkt naar wat er de laatste tijd in het nieuws is geweest, de wereld en maatschappij, negatieve gebeurtenissen die plaatsvinden niet ver weg van ons. Het rukt ons los van onszelf en het vertrouwen in de mens. Wat is vertrouwen eigenlijk als we zelfs moeten vrezen voor degene die in je eigen ogen altijd betrouwbaar was. Hoe kan het dat bij sommigen hun ziel al verdwijnt voordat het überhaupt nodig zou moeten zijn. We verliezen langzamerhand de connectie met ons lichaam en geest.

En desondanks deze ontwikkelingen moeten we kunnen blijven vertrouwen op de mens. Mensen kunnen je in de steek laten of bedriegen, maar juist de mensen waar we nog steeds op kunnen bouwen daar draait het om. Ik vind het essentieel dat lichamen met elkaar in contact komen en een connectie kunnen voelen. We moeten namelijk voorkomen dat we als robots gaan leven. Metalen platen die ons voortbewegen zonder enig gevoel van emotie. Juist die emotionele ervaring, of het nu blijheid, boosheid, verdriet of liefde is, dat maakt ons datgene waar we in eerste instantie mee worden geboren op aarde.

Stage

2015 Stage Docent Dans | Vooropleiding ANA | Amsterdam

2015 Stage Docent Dans | Dance Studio Patty | Heemskerk

2015 Stage Docent Dans | Buitenschoolse Opvang | Beverwijk

2015 Stage Docent Dans | Middelbare school IVKO | Amsterdam