Karlijn Kistemaker

Winnaar Top Naeff Prijs 2013

Theater is de spiegel van de wereld

Hoe het toch komt dat onze wensen en verlangens zelden overeenkomen met de werkelijkheid. Waarom kunnen we niet gewoon verwachten dat het gaat zoals wij dat willen? Of zijn wie we eigenlijk willen zijn?

Ik wil me gaan ontwikkelen bij theaters en gezelschappen: Oerol, Frascati en het NNT. Verder werken aan mijn stijl en visie op beeld en geluid.

FENIKS en De Vader

FENIKS
‘Mag ik hier nog wel zijn? Moet ik nu kiezen? Of weggaan? En waar moet ik dan heen?’

Ze heeft een huis in de stad, een beste vriendin, een droomman met felblauwe ogen en ze is actrice. Tot zover alles naar wens. Tijdens een optreden knelt een hernia de zenuw in haar linkerbeen zo af dat ze geen stap meer kan verzetten.

Stilstaand wordt ze geconfronteerd met de rol die ze in haar eigen leven speelt. Ze heeft geen idee hoe ze die moet vormgeven. En erger: de mensen dicht om haar heen lijken zich niet meer te schikken in de rollen die ze hen had toebedeeld.

In het dons van morfine verlangt ze ernaar om ergens een thuis te vinden. Ze zoekt naar aanknopingspunten en moet in beweging komen. Het wordt tijd om haar eigen rol te kiezen en haar eigen thuis te zijn.

DE VADER

Adolf
‘Als je je bedenkt hoe mooi het leven was, en hoe het geworden is. Jij wilde niet dat het zo werd, ik niet, en toch werd het zo.’

Laura en Adolf trouwden en kregen een kind. Nu is het huwelijk een wedstrijd en hun dochter de trofee. Er is niks dat hen nog bindt behalve het conflict over de toekomst van Bertha. Haar vader wil haar bij de wetenschap, haar moeder bij het ballet. Bertha wil alleen maar Nöjd, de stagiair van haar vader. Hij is knap en sexy. In een huis waar geen concessies meer gedaan worden, verlangt zij wellustig naar samenzijn. Er wordt een zaadje geplant dat uitgroeit tot onvoorziene proporties.

August Strindberg schreef De Vader in 1887. Hij was de zoon van een meid die jong stierf. Daarna trouwde zijn vader met een door hem gehate vrouw. Wellicht was hij daardoor geinteresseerd in de positie van de man, de vader, ten opzichte van de vrouw, de moeder.

Deze voorstelling is een eigenzinnige interpretatie van Strindberg's beruchte tekst, waarin de nadruk ligt op de liefde in plaats van de haat. Niet alleen de verschillen tussen man en vrouw worden belicht, maar juist ook hun gelijkenissen.

Overige projecten

Cultureel Ondernemers Plan 'Honderd jaar eenzaamheid'.

Stage

Kijk-stage Susanne Kennedy en Thibaud Delpeut. Regieassistentie Theu Boermans Nationale Toneel.