Against interpretability? Polyinterpretability!

The four clowns fromPointless International are back in town and in school to talk - or not talk - about their newest show in Frascati Theatre.

“Theory and philosophy aside and practicalities and physicalities first”, said the famous clown Grock. Because what is there to say? Nothing, the clowns would say. How do you rehearse as a clown? You can’t, they would say. How can you seize the moment if it is not there, not here and now? It’s impossible, they would say.

Don’t miss this conversation with actors Matthias de Koning and Jorn Heijdenrijk (Maatschappij Discordia) and Vincent van den Berg and Czeslaw de Wijs (’t Barre Land) about why they started Pointless International and what they aim for.

Clear answers will probably be rare, but isn’t that also the case with art?

Language BIG Problem!

Zal ik nou een opruiende speech schrijven over hoe verrot ons subsidiesysteem is? Over hoe de subsidie-maatstaven niet de goede maatstaven zijn? Dat er niet naar kwaliteit wordt gekeken, maar naar een vermaak-factor, een lachbaarheid van een voorstelling? Dat het slecht is voor het theaterlandschap als er slechts incidentele subsidies worden verleend, waardoor de kracht van het ensemble wordt ondermijnd? Zal ik woest worden over de kloof tussen kunst die geld krijgt, en kunst die geld zou moeten krijgen omdat het nieuw is? Dat kan, en diep van binnen bén ik ook wel boos en geïrriteerd over al die dingen, maar nu heeft iets anders even voorrang.

Ik ga een poging doen om mijn visie te geven op de noodzaak van het oneens zijn. Het oneens zijn is noodzakelijk om niet in een grote, grijze, slijmerige, stille knuffel-zee van lege niksigheid te zinken. Het oneens zijn is nodig om überhaupt dialoog te kunnen voeren. Het oneens zijn is nodig om je positie te kunnen kennen. Als kunstenaar, als toeschouwer, als politicus, voor iedereen is het noodzakelijk om het ergens mee oneens te zijn. Voor een clowns-act is er onenigheid nodig met je doel, Voor vernieuwing is onenigheid nodig met het oude. Onenigheid met je subsidient wil zeggen dat je iets op het spoor bent waar niemand nog iets in heeft gezien. Onenigheid wil zeggen dat er iets borrelt, iets groeit. Onenigheid is de grootste motor achter alle mogelijk ontwikkeling, in theater, kunst, wetenschap, politiek, maatschappij. Alles. Onenigheid is dat, waardoor we veranderen, waardoor we niet stilstaan.