Janneke de Haan

Ik wil disciplines laten samensmelten. Met locatietheater, waarbij het publiek in het decor is opgenomen, live muziek en een maatschappelijk geëngageerd thema wil ik een aangrijpende totaalervaring creëren. Daarbij vind ik het belangrijk dat mijn werk toegankelijk is voor een breed publiek.

Voor mij moet theater altijd een persoonlijke aanleiding hebben. Mijn afstudeervoorstelling 'Eerst nog even een rondje draaien' heeft een uiterst persoonlijke aanleiding. Tijdens mijn studententijd in Groningen worstelde ik met een dwangneurose. In de voorstelling laat ik zien hoe vier vrouwen variërend in leeftijd van 15, 30, 50 en 80 jaar daar op een eigen manier mee worstelen. Ik ben er trots op dat een onderwerp dat me negatief beïnvloedde uiteindelijk geleid heeft tot een bijzondere theatervoorstelling.

Een voorbeeld voor mij is de filmregisseur Sam Mendes en vooral zijn film American Beauty. Zowel qua thematiek als vorm is dit een inspiratie. Het harde realisme gecombineerd met een poëtische lading. Ook de films van Alex van Warmerdam zijn een inspiratie; de merkwaardige fantasiewereld die hij schept fascineert me. Christof Marthaler is een inspiratie, hij gebruikt altijd muziek in zijn voorstellingen. Hij weet altijd een andere, passende manier te vinden om de muziek op een juiste manier in het geheel te integreren. Tot slot Robert Wilson, hij maakt vormelijk, beeldend theater waarin hij de muziek verweeft. Zijn Shakespeare Sonnetten en The life and death of Marina Abramović zijn voor mij een groot voorbeeld.

Wat in theater moet veranderen is dat theaters en gezelschappen hun deuren wijder moeten opzetten. Ik vind dat theater voor een breed publiek toegankelijk moet zijn. Daarbij betekent toegankelijk voor mij absoluut geen makkelijk theater. Een publiek dat nog niet bekend is met theater kun je best moeilijke vormen voorschotelen. Ze zullen er met een frisse blik naar kijken.

Eerst nog even een rondje draaien

'Eerst nog even een rondje draaien' is een muzikale locatievoorstelling. We ontmoeten vier actrices variërend in leeftijd van 15, 30, 50 en 80 jaar. Allen worstelen ze op een eigen manier met het thema angst en dwang. Als een theatrale wandeling loopt het publiek van scène naar scène.

Internship

Van januari t/m maart liep ik met veel plezier stage als regieassistent bij de Pelikaan van Susanne Kennedy bij Toneelgroep Amsterdam.