Anna Verduin

Ik ben gefascineerd door de grote contrasten die wij als mens tegenkomen in het leven. Ik zoek hierbij de grens op tussen de schoonheid en tegelijkertijd het lugubere van de mens. Het publiek wordt geconfronteerd met existentiële vragen waarbij ik geen oplossingen wil bieden, maar het publiek de mogelijkheid geef mee te graven naar het binnenste van de menselijke ziel. Mijn wortels bevinden zich in de beeldende kunst. In mijn werk onderzoek ik de raakvlakken tussen theater en beeldende kunst.

Theater moet zijn als een amoebe: “De amoebe is een eencellig dier met meerdere kernen. Het binnenste laagje is korrelig en de buitenste laag is helder. Het kan steeds van vorm veranderen.” Ook het theater bestaat uit twee delen: een zichtbaar en een onzichtbaar deel. De zichtbare vorm: korrelig en veranderlijk, ofwel zichtbaar gedeconstrueerd en veranderlijk van moment tot moment. Met eromheen een heldere laag van onzichtbare inhoud die het geheel samenhoudt. De twee samen maken theater, net als de amoebe, tot een parasiet die zich in je lichaam nestelt.

Ik probeer de fantasie van de toeschouwer aan te boren. Het visuele, de vormgeving, is daardoor altijd nauw vervlochten met de theatreale handeling. Zo zagen ze in ‘gezuiverd’ personages in naaktpakken. Deze werden uitgerekt, kapot getrokken of beschreven. Het publiek ziet dit gebeuren, ziet dat de pakken nep zijn, maar kan, door de gruwelijkheid van de beelden, er niet omheen dat dit gevoelens oproept. Dit ‘tweede lichaam’ verteld daarmee iets over de innerlijke belevingswereld van de personages en die van het publiek zelf.

Zo’n m moment was ook duidelijk in ‘Nadernoom’ waar het personage een verminkt gezicht had, een boggel en een spraakgebrek. Tijdens de monoloog begon zij haar gezichtshuid op te eten. Het publiek wist niet of ze moeten lachen of huilen, en hun magen draaiden lichtelijk om. Toch bleek het personage toe te werken naar een zuiver beeld. Onder de verminking zat een jong huidje, haar spraakgebrek verdween en haar jurk bleek een bed, haar boggel een hoofdkussen. Zat er onder dit verminkte vrouwtje dan een prinsesje?

Het publiek weet nooit of hetgeen ze naar kijken hetzelfde blijft. Net als in de werkelijkheid; waar geen mens weet wat er nu eigenlijk, achter de werkelijkheid, verborgen zit. Dat wij als mens nooit weten welke ‘waarheid’ er achter de werkelijkheid verborgen zit is het thema van mijn werk. Achter elke ruzie, elk menselijk gebaar, elke poging van de mens in het ‘werkelijke leven’ zit een waarheid verborgen. Een waarheid die de mens puur maakt. Maar daarmee ook kwetsbaar, eenzaam en verloren in onwetendheid.

Francis Bacon, Eric de Volder, Artaud, Kantor, Schiele, Abattoir Ferme, Nietzsche, Schopenhauer, het leven.

Ik wil de grenzen tussen Theater en Beeldende kunst aftasten. Ik hoop de fantasie van een publiek op meerdere fronten aan te boren. Klein beginnen, Poor theater. Om uiteindelijk een groot publiek aan mijn werk te binden.

l' art pour l' art 1

In L’art pour l’art 1 zoekt een groep vrouwen, afgezonderd van de werkelijkheid, naar een manier om het leven vorm te geven. Een verlangen naar overzicht en het ultieme samenzijn.

‘Hier hebben we geest en stof, soort en individu, evolutie en stilstand, verleden en toekomst, leven en dood alles bijeen in een verblijf, dat door onze hand kan worden opgenomen en dat we met één oogopslag omvatten.’

Met deze oogopslag beschrijft Maurice Maeterlinck de biologie van de bijenkorf en haar inwoners, maar maakt daarmee ook een kritische vergelijking tussen het insect en de mens. De bijen zijn voor Maeterlinck het toonbeeld van onzelfzuchtigheid en solidariteit. De individuele mens, wiens omgeving hem vreemd is, kan daar volgens hem nog wat van leren.

Anna Verduin streeft naar een ontmoeting tussen haar beeldende kunst en theater. In deze fysieke, beeldende voorstelling bekijkt zij het leven van de mens vanuit Maeterlincks biologische omschrijvingen van het leven der bijen.

een afstudeervoorstelling van Anna Verduin (Regieopleiding AHK) en Mara Aronson (Opleiding Productie Podiumkunsten AHK)

Regie Anna Verduin |
Productie Mara Aronson |
Dramaturgie Annemarije Visser |
Vormgeving Roos Matla |

Spel:
Annelies Appelhof
Judith Hazeleger
Sofieke de Kater
Pamela Menzo 

Licht- en geluidsbeeld Jorg Schellekens
Techniek Bo van Vliet Floris Vermist
Stage productie Joella Reket

Begeleiding Guus van Geffen Marianne Huibers Huib Folmer 

Met dank aan Frits van Driel Mil Mohringer Marieke Plantinga Lois Maat Jappe Claes Annebeth Vlietstra, Pieter Verduin, medewerkers de Theaterschool en het Rozentheater

Te zien 25 juni, 17:00, ITsfestival, Rozentheater.
www.rozentheater.nl

Other Projects

Gezuiverd, Sarah Kane.

Internship

Eric de Volder (Ceremonia i.s.m. NTGent): ' Frans Woyzeck'