Deze roman verhaalt over de periode die de Amerikaanse Isadora Duncan, pionier van de moderne dans, doorbracht aan de Nederlandse kust. We hebben het over Noordwijk anno 1906 waar de beroemde danseres een villa huurt en waar ze zich terugtrekt vanwege haar zwangerschap. Tussentijds wordt er ook vanuit haar perspectief teruggeblikt op haar tijd voordat ze naar Nederland kwam; haar jeugd in armoede, haar familie, hoe ze beroemd en rijk werd tot berucht en berooid en weer terug op het podium staat. Door die belangrijke momenten uit haar verleden leren we haar en haar motieven beter kennen.

Wat mij heel erg is bijgebleven is dat Isadora Duncan een vrijgevochten geest was, die weinig op had met de normen en waarden die er rond 1900 waren. Ze hield vast aan haar eigen keuzes, hoe zwaar die soms ook waren. Zoals de keuze om een relatie te beginnen met een getrouwde man en als ze zwanger van hem blijkt te zijn ook bewust ongehuwd het kind wil opvoeden. Deze zelfbewuste en levendige vrouw heeft veel tegenslag gekend, maar keer op keer wist ze er sterker uit te komen en zichzelf opnieuw uit te vinden. En ze genoot intens van de mooie momenten in het leven.

Daarnaast is ze een zeer intuïtieve danser, die zich echt invoelde in de muziek. Iets wat iedere danser waarschijnlijk direct zal herkennen. Zoals zij meebeweegt op de golven van de muziek, zo wordt de lezer meegevoerd in haar emoties van hoogte- en dieptepunten. Ook het beeldende aspect zorgt ervoor dat je in het verhaal gezogen wordt. De auteur heeft zich gebaseerd op feitelijke bronnen, maar zoals het zich een goed schrijver betaamt heeft ze zich hier en daar ook enkele vrijheden gepermitteerd om het verhaal wat beter te laten lopen. Helaas houdt het verhaal op bij het moment dat Isadora Duncan het land weer verlaat, graag had ik in deze verhalende schrijfstijl gelezen hoe het haar en haar kind verder vergaan is. Nu zal ik daarvoor andere bronnen, die in de bibliotheek te vinden zijn, moeten raadplegen.

Begin 2024 heb ik 4 maanden bij de ATD-bibliotheek gewerkt, had ik nu nog aan de balie gezeten, dan had ik dit boek persoonlijk aan iedere bibliotheekbezoeker aangeraden. Omdat dat niet meer het geval is doe ik via deze weg: Ga deze roman lezen of je nu een danser bent of niet, het zal een fijne aanvulling en afwisseling zijn op de verplichte literatuur.

Veronique van Stokkom
Bibliothecaris bij de Breitner Academie