Een lezer is Anthony Heidweiller niet altijd geweest. De angst en onzekerheid om de inhoud niet te begrijpen of de vraag of hij wel geschikt was om boeken van verschillende genres te mogen lezen, voerden de boventoon in zijn gedachten. Gaandeweg realiseerde hij dat hij zich tot alle boeken mag verhouden op een manier die bij hem past. Dit besef gaf hem rust en daarmee leesplezier. Boeken zijn nu waardevolle gesprekspartners die hij te allen tijde in zijn eigen tempo ‘spreekt’ door te bladeren, scannen, lezen, teruglezen, parkeren en weg te leggen. Hij laat zich vaak inspireren door meerdere boeken tegelijkertijd en benadert de hoofdstukken als gespreksonderwerpen. Dat wil niet zeggen dat hij ook alles wil snappen. Als hij een boek niet heeft begrepen, maar de auteur hem wel heeft geraakt dan is dat net zo waardevol.   

Hij geniet van non-fictie verhalen die hem inzicht geven in de wereld. Zo vond hij troost en steun in Het nieuwe Westen. Hans Boutellier maakt aan de hand van de geschiedenis duidelijk hoe het samenlevingsmodel in het Westen zich altijd bij de gratie van ongelijkheid heeft gemanifesteerd. Voor Anthony is Het nieuwe Westen een pleidooi dat een transitie van het Westen alleen mogelijk is aan de hand van kennis over de geschiedenis en de start van het gesprek over witheid. Boutellier was in april 2022 te gast op de academie en gaf een lezing over zijn boek. Anthony zag een kwetsbare witte man met een oprechte interesse in het verleden. Deze kwetsbaarheid nodigde Anthony uit om mee te gaan in Boutelliers gedachtegang. Een gedachtegang die bruggen bouwt tussen uiterste tegenstellingen en ze in het midden laat ontmoeten, zoals de afwijzing van het Westen door de Algerijns-Franse Houria Bouteldja in Witte mensen, Joden en wij (2020) en de hoop dat het Westen zich nog opnieuw kan uitvinden bij de Libanees-Franse Amin Maalouf in Schipbreuk der beschavingen (2020).   

Om te bewegen naar een samenleving waarin wederkerigheid de norm is, is tijd en ruimte nodig. Beweging is pas mogelijk door te leren over ons verleden, het onder ogen zien en verder bouwen. Deze transitie moet volgens Anthony worden ingezet door studeren en lezen. Met als hoop dat in de toekomst via betere communicatie de nuances worden gevonden via verhalen, boeken en literatuur.