Nienke Scholts

Nienke Scholts (1984) werkt als dramaturg, momenteel met Arkadi Zaides, MOHA collectief, Ola Maciejewska, Emke Idema, en voor Veem Huis voor Performance, waar ze verschillende discursieve programma's ontwikkelt. Ze geeft les aan de MA Scenography van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU), en is mede-oprichter en redactielid van Platform-Scenography (P-S). Nienke’s praktijk betrekt zich vaak op (de creatie van) nieuwe theater-en kunstvormen en op het mee-ontwikkelen van de methodes en praktijken die daarvoor nodig zijn.
Ze is geïnteresseerd in het toepassen van dramaturgie op andere gebieden dan voorstellingen alleen. Recente publicaties zijn o.a. 'Poetic Faith' in Current Movement, Future Landscapes (red. in samenwerking met P-S/Lectoraat voor Performatieve Processen, 2016), en 'Dramaturgs That Do Not Work for a Work' in The Practice of Dramaturgy (red. Georgelou, Protopapa, Theodoridou, 2016).
Nienke woont in Utrecht en werkt zowel in Nederland als daarbuiten.

werk- en organisatievormen van artistieke praktijken

Een onderzoek naar (nieuwe) werk- en organisatievormen van artistieke praktijk, door jonge en ‘mid-carrière’ professionelen in de podiumkunsten in Amsterdam.

In het werkveld in Amsterdam heerst een groeiende behoefte naar alternatieve modellen om artistiek werk te organiseren en produceren: zowel bij individuele podiumkunstenaars, als bij ontwikkelinstellingen, en in de podiumkunstensector 'als geheel'. Over de gehele linie klinkt tevens de roep om vanuit, of als deel van, die (transformerende) praktijk samenwerking en verbindingen aan te gaan, in solidariteit met elkaar en met andere maatschappelijke domeinen.

Aan de hand van een aantal case-studies wordt onderzocht in welke mate deze zoektocht naar alternatieve structuren op verschillende niveaus ook daadwerkelijk wordt omgezet in de praktijk, en zo ja, hoe. In hoeverre leiden eventuele nieuwe modellen tot de herdefinering van de relatie van podiumkunstenaars -en instellingen tot de plek waar ze opereren? Het onderzoek is gericht op de wisselwerking tussen de drie polen: artistieke praktijk, verbindingen in het podiumkunstenveld als geheel, en kunstbeleid.

Er is nood aan een diversiteit van (duurzame) oplossingen en voorbeelden. Die voorbeelden worden in kaart gebracht, zowel door het publiceren van de bevindingen als door letterlijk te cartografen; en op die manier onderlinge relaties en verschillende verhoudingen in het veld zichtbaar te maken.
Kan zo'n kaart ook tot een andere verbeelding van organisatie-wijzen oproepen?

Delen