What if… Decoloniality? symposium
Datum/tijden: 14 januari, 09:30-18:30
Locatie: Studio 809 en studio 603 – Academie voor Theater en Dans (Jodenbreestraat 3)
The event is fully booked! Registration is no longer possible.
Wat als... Decoloniality? is een eendaags symposium voor iedereen die geïnteresseerd is in wat het betekent om een decoloniale houding te belichamen in theater- en danspraktijk, onderzoek en onderwijs. De dag is gebaseerd op praktijkonderzoek door ATD-docenten en combineert praktische workshops, gesprekken en voorstellingen over onderwerpen als niet-Europese dansvormen zoals hiphop, Afrikaanse en Javaanse dans, en niet-Europese benaderingen van dramaturgie en het vertellen van verhalen.
Georganiseerd in samenwerking met Platform 2025.

Foto credit: Gwen van der Zwan, design:
Studio Pieter Jan Boterhoek
Programma
Sessie 1
9:30-10:00 Inloop en ontvangst
10:00-13:00 Sessie 1: Decolonaliteit in Don't Hit Mama: in gesprek + Workshop' door Nita Liem and ‘Funmi Adewole Elliot
Half ‘oral-history’ evenement en half creatief lab. Deze sessie zal een overzicht geven van wat het betekende voor Don't Hit Mama om te worstelen met koloniale discoursen binnen voorstellingen, voordat het concept van 'dekoloniserende performance' werd erkend binnen de Nederlandse academische wereld. In de eerste helft zullen Nita Liem, de mede-artistiek directeur van Don't Hit Mama en 'Funmi Adewole Elliott, lange tijd geassocieerd met Don't Hit Mama, in een gesprek vertellen hoe het gezelschap een dekoloniserend discours genereerde door middel van performance en pedagogie over een periode van 20 jaar. De tweede helft van de sessie bestaat uit een lab waarin deelnemers enkele artistieke benaderingen verkennen die voortkwamen uit de dramaturgische interacties van Don't Hit Mama met kunstenaars met een achtergrond in Hiphop, Afrikaanse dansstijlen, Javaanse dans en andere dansvormen.
Biografie Nita Liem
Also read article ‘in conversation with Nita Liem’
Biografie Funmi Adewole Elliott
Lunch
13:00-14:00 Lunch (toegankelijk voor bezoekers aan sessie 1 en 2)
Sessie 2
14:00-15:00 Sessie 2: “Een poging om dramaturgie te decentraliseren: dagboek van een afropese dramaturg“ door Yahmani Blackman
Hoe we onze verhalen vertellen, leert ons hoe we naar de wereld kunnen kijken.
Het begin, midden en een eind. Een motorisch moment. Het conflict. De protagonist. Het universele. De vloer. Je publiek. Dramaturgie. In hoeverre dient het dominerende perspectief op dramaturgie de verhalen die in onze samenleving worden gedragen? Welke perspectieven zijn er nog meer en hoe worden deze toegepast in de praktijk?
Tijdens deze sessie deelt Yahmani Blackman haar onderzoek naar andere perspectieven op dramaturgie. Een onderzoek bestaande uit gesprekken met makers en dramaturgen uit Nederland en London. Met als doel de perspectieven op dramaturgie te decentraliseren en een authentieker framework te bieden aan verhalen/ makers die dat nodig hebben.”
Biografie Yahmani Blackman
Pauze
15:00-15:15 Korte pauze
Sessie 3

15:15-16:15 ''Decolonialiteit'' uitwisselingsruimtes door Camiël Kesser
Vanuit Platform 2025 pleiten we voor het ontwikkelen van essentiële sterktes om een toekomst op te bouwen. Een van deze krachten is de houding van ''dekolonialiteit''. Wat is het voordeel voor ons professionals, theorie en praktijk, en werkomgeving als we het kunnen integreren. Tijdens deze sessie hoor je wat dit heeft opgeleverd voor professionals die dit al bewust toepassen en werkzaam zijn binnen onze academies.
Biografie Camiël Kesser
Afsluiting

foto: Gwen van der Zwan
16:15-17:00 Afsluiting met een drankje
17:00-18:30 Voorstelling ‘The art and practice of experiencing/Becoming our space: Performance #2’
Het Westerse, koloniale denken en handelen is gericht op ontmenselijking, en verdeel-en-heersmechanismen. Een strategie die door kolonisten werd toegepast om controle te behouden over bevolkingen—door deze opzettelijk te verdelen en tegen elkaar op te zetten. Deze tactiek is structureel toegepast tijdens periodes van kolonisatie en slavernij, en het is onthutsend hoe effectief het was in het onderdrukken van gemeenschappen en het handhaven van de macht door een kleinere groep mensen.
Hoewel de slavernij is afgeschaft, is ons denken, ons lichaam, en daarmee ons dagelijks doen nog doortrokken van koloniale waarheden en mechanismen. Deze onderdrukkende denk-constructies ontnemen gemeenschappen van kleur de levensruimte om zichzelf te zijn. Met het doorbreken van deze waarheden in lichaam en geest kunnen wij de ruimte ervaren om verdeel en heers-mechanismen te overkomen.
We hebben weliswaar vrijheid, maar ervaren geen ruimte.
The art and practice of experiencing/Becoming our space: Performance #2
In deze performance worden de verhalen van de Inheemsen en de Marrons centraal gesteld. De verhalen over hoe tot slaafgemaakte Afrikanen aankomen in Zuid-Amerika. De ontmoeting met de oorspronkelijke bevolking die leefden in verbinding met elkaar en met het land. Een situatie waar land geen eigendom was, maar onderdeel van een spiritueel besef. Met de komst van de kolonisator werden mens en land tot eigendom gemaakt.
Tijdens deze middag gaan we met Angila Pandaasi, Leander Vermaning, Dwayne Toemere, Pagal Pavion en Kimberley Smit de ontmoeting van deze groepen en de rol die verdeel en heers in hun verhalen speelt onderzoeken.
The art and practice of experiencing/Becoming our space
Op uitnodiging van Shebang, een nomadische ontwikkelplek in Amsterdam Zuid-Oost voor creatieve makers en denkers, heeft psychiater Glenn Helberg 5 programma’s gecureerd over de geschiedenis van Suriname en de Voormalig Nederlands Antillen met een accent op het slavernijverleden. Hij ging op zoek naar (persoonlijke) verhalen die laten zien hoe een systeem van verdeel en heers werd opgetuigd en nog tot vandaag de dag invloed heeft. Trauma’s worden van generatie op generatie doorgegeven. Samen met theatermakers, dansers, kunstenaars en muzikanten gaf hij vorm aan deze verhalen en geschiedenis.
The art and practice of experiencing/Becoming our space is een creatief proces van maaksessies en tentoonstellingen. Makers en kunstenaars onderzoeken hoe verdeeldheid tussen diasporische gemeenschappen en onderdrukking van identiteit(en) doorbroken kunnen worden. Met als uitgangspunt de gedachte dat we zowel individueel als gemeenschappelijk met elkaar verbonden zijn door spiritualiteit, herkenbaar zijn voor elkaar door gedeelde (taal)codes, zichtbaar zijn voor elkaar in voorkomen, en tegelijkertijd gekenmerkt worden door een geschiedenis van onzichtbaarheid.
Denkers, makers en kunstenaars uit de verschillende diasporische gemeenschappen worden uitgenodigd om gezamenlijk de verbinding tussen lichaam en geest te maken—door ruimte te creëren en te claimen. Beeldend kunstenaars Alydia Wever, Raul Balai en Fré Calmes vormen de artistieke rode draad van deze bijeenkomsten—die hierna als inspiratie dienen om tot een gezamenlijk kunstwerk in een volgend project te komen. Een vervolgproces waarbij het maakproces individuele aspecten overstijgt, en een collectief helingsritueel wordt, dat leidt tot een kunstwerk waarbij de viering van eenheid en de gebundelde kracht van diasporische groepen centraal staan.
Biografie Dwayne Toemere
Design:
Studio Pieter Jan Boterhoek
Photo credits:
GWEN VAN DER ZWAN