Ook dit jaar werken onze leerlingen en studenten weer regelmatig mee aan de producties van Het Nationale Ballet. Leerlingen van de pre-NBA vertolkten de afgelopen weken de kinderrollen in Giselle, terwijl de vrouwelijke studenten van AD2 als boerenmeisjes en als wili’s in het ballet meedansten en de mannelijke AD2-studenten diverse figuratierollen voor hun rekening namen. De productie, gecreëerd door Rachel Beaujean en Ricardo Bustamante, werd ook vastgelegd op camera en zal in januari in bioscopen wereldwijd te zien. De hoofdrollen van Giselle en Graaf Albrecht worden bij deze bioscoopversie vertolkt door eerste solisten Olga Smirnova en Jacopo Tissi, en op de opname zullen maar liefst drie van onze studenten als wili te zien zijn.
In december en op 1 januari zijn onze leerlingen en studenten voorts te bewonderen in Raymonda, in Beaujeans nieuwe, alom bejubelde productie. De studenten van AD 1 zullen als edelen en in de droomscène en de diverse caractèredansen meedoen, terwijl de leerlingen van NBA 2 als vlinders in de droomscène optreden.
Info en kaartreservering:
Elin Borgman:
‘Hoe vaker ik Giselle dans, hoe meer details ik in de choreografie ontdek’
AD 2-student Elin Borgman heeft, zegt ze, ongelooflijk geluk gehad. Net als veel van haar vrouwelijke klasgenoten was de achttienjarige tweede cast voor de boerenmeisjes (eerste akte) en de wili’s (tweede akte) in Giselle. Maar de danseres voor wie Elin tweede cast bij de wili’s was, viel na de premièrevoorstelling uit, waardoor Elin maar liefst zeventien keer als wili op het toneel heeft gestaan, en daarnaast ook regelmatig als boerenmeisje. “Dat was”, zegt ze, “echt onverwacht. Er was weinig repetitietijd voor de tweede cast van de wili’s, dus het was onzeker of we überhaupt op zouden gaan, en opeens sta je dan avond aan avond op het toneel.”
‘Je vóélt de emotie’
Elin danste als jonge leerling al mee in Notenkraker & Muizenkoning, in Ted Brandsens Mata Hari (beide NBA 1) en in Het Zwanenmeer (NBA 4) en vorig jaar deed ze ook de csardas in Het Zwanenmeer, maar niet eerder vertolkte ze zulke belangrijke rollen als nu in Giselle. “Het is”, vindt ze, “echt zó’n prachtige productie. Hoe vaker ik in de voorstelling meedans, hoe meer kleine, bijzondere details ik ontdek in de choreografie. De tweede akte is (met de wili’s als geesten van voor hun huwelijk gestorven meisjes – red.) natuurlijk niet heel realistisch, maar de eerste akte is dat beslist wel: ook als corps de ballet-danser vóél je echt de emotie van Giselle, wanneer ze ontdekt dat ze door Albrecht bedrogen is.”
Sowieso vindt Elin het een voorrecht om met al die prachtige dansers van Het Nationale Ballet op het toneel te mogen staan en om van dichtbij te ervaren hoe het er achter de schermen van een groot balletgezelschap aan toegaat. “Al is het tegelijkertijd ook flink zwaar om zoveel voorstellingen te dansen. Na een serie van Giselle in Amsterdam zijn we ook op tournee door het land gegaan met de productie, dus dat betekent heel lange dagen, terwijl ik momenteel ook ontzettend druk ben met het maken van mijn auditievideo’s.”
En ja, meedoen in Giselle – én straks wereldwijd in de bioscoop te zien zijn in de productie – heeft haar droom om fulltime bij Het Nationale Ballet te dansen wel nóg verder aangewakkerd. Maar Elin wil ook realistisch zijn. “De artistieke staf van het gezelschap heeft in elk geval wel nu wel een idee van wie ik ben en wat ik kan”, zegt ze lachend, “maar het is nooit goed om op één paard te wedden. Dan loop je alleen maar meer kans om snel teleurgesteld te raken.”
