Eric Beauchesne studeert Crystal Pites The Seasons’ Canon in bij NBA

Foto Crystal Pite: Anoush Abrar/Rolex. Foto Eric Beauchesne: Michael Slobodian

Gepubliceerd op

In november werkte Eric Beauchesne, rechterhand van de Canadese topchoreografe Crystal Pite, drie weken met de tweedejaars Associate Degree-studenten. Na een eerste week van improvisatie-opdrachten om vertrouwd te raken met Pites visie en stijl, studeerde Beauchesne twee delen in uit Pites The Seasons’ Canon, dat zij in 2016 voor het prestigieuze Ballet de l’Opéra National de Paris maakte. Samen met een grote groep studenten van Arts Umbrella Vancouver zullen de AD-studenten deze delen dansen tijdens de komende editie van Dansers van Morgen, in juli 2022.

De samenwerking met Arts Umbrella Vancouver voor dit project is niet toevallig. Eric Beauchesne, adjunct artistiek directeur van Pites gezelschap Kidd Pivot: “The Seasons’ Canon was Crystals eerste productie voor het Parijse Opéra Ballet en voordat ze in Parijs begon, had ze al een aantal workshops ter voorbereiding op het nieuwe werk bij Arts Umbrella gedaan om wat dingen uit te proberen. De twee delen die ik nu voor Dansers van Morgen instudeer, hebben in de basis dan ook hun oorsprong bij de opleiding in Vancouver en het was Artemis Gordon, directeur van de dansafdeling van Arts Umbrella, die met het idee kwam om die delen nu samen met een opleiding in Europa terug te halen. Heel bijzonder, want na de première in Parijs in 2016 is The Seasons’ Canon nooit door een ander gezelschap of andere opleiding uitgevoerd.”

Chemie
Beauchesne werkte in Amsterdam met 27 studenten van de Nationale Balletacademie. “Het was oprecht een ontroerende ervaring. De dansers waren enorm ‘eager’ en open. In Crystals werk is het heel belangrijk om echt als team te werken, en dat deden ze heel goed. De chemie was er. En de power ook.”

In februari volgen, eveneens onder leiding van Beauchesne, de repetities met een grote groep studenten in Vancouver. “In totaal zullen straks 54 dansers op het podium staan. In Amsterdam neemt nu docent Lia Witjes-Poole de repetities over en straks, tien dagen voor de voorstellingen van Dansers van Morgen keer ik terug naar Amsterdam en repeteren we met alle studenten, uit Nederland én Canada.”

Verbinding
Crystal Pite zette The Seasons’ Canon op Max Richters veelgeprezen bewerking van De vier jaargetijden van Antonio Vivaldi (in Nederland inmiddels ook bekend van David Dawsons recente ballet The Four Seasons). Beauchesne: “Het is ongelooflijke krachtige muziek, die Crystal in decor en lichtontwerp combineert met beelden van de natuur. The Seasons’ Canon is vooral een heel fysiek werk. Het bevat geen verhaal van A tot Z, maar het handelt wel over de vraag hoe we als mensen en als samenleving – in een wereld vol conflicten – dingen samen kunnen brengen, verbinding kunnen creëren.”

Voor de jonge dansers is er, zegt Beauchesne, allereerst de technische uitdaging. “The Seasons’ Canon is voor de fantastische dansers van de Parijse Opéra gemaakt, dus het is al een ‘challenge’ op zich om in hun voetsporten te treden. Daarnaast is er de heel eigen stijl van Crystal waarmee de studenten voor het eerst kennismaken, en die is héél gearticuleerd, héél gedetailleerd, héél precies en héél muzikaal. Je zou sommige fragmenten qua de gevraagde detaillering en exactheid zelfs kunnen vergelijken met Het Zwanenmeer, waarbij grote groepen dansers ook als één lichaam moeten bewegen, maar dan natuurlijk niet op eenzelfde balletachtige manier.”

Een andere grote uitdaging voorde studenten, is de enorme snelheid, en dan niet alleen van bepaalde fragmenten van The Seasons’ Canon, maar ook van afzonderlijke lichaamsdelen. “Zo zit er een scène in het stuk waarbij de handen ongelooflijk rap bewegen, terwijl de rest van het lichaam superslow beweegt.”

Buitengewoon moedig
Tot slot heeft Beauchesne de NBA-studenten tijdens de repetities ook uitgedaagd om echt als professionele dansers te werk te gaan. “Ze zijn bijna student af, dus ze moeten leren om zich qua werkhouding en snelheid waarmee ze dingen oppikken inmiddels ook als een professional te gedragen en”, zegt hij lachend, “dat gaat de een al wat makkelijker af dan de ander.” Dat neemt niet weg dat Beauchesne buitengewoon tevreden is. “Het is heel goed gegaan, we hebben een ‘amazing’ tijd met elkaar gehad en de ondersteuning van docent Lia Witjes-Poole was daarbij ook geweldig. Bovendien is het sowieso al ongelooflijk moedig dat een school dit belangrijke, krachtige werk van Crystal durft te ‘takkelen’, want geloof me: niet alle scholen durven dit. Maar Ernst en de studenten gaan er, samen met Arts Umbrella, volledig voor en ik voel mij dan ook een bevoorrecht man dat ik daar een rol in mag spelen.”

Crystal Pite over The Seasons’ Canon:
“This work is a gesture, an offering. It is as much my way of coping with the vastness and complexity of the natural world as it is a way of giving thanks for it.”

Delen