Ze zijn er op maandag en dinsdag: Helena Muskens en Quirine Racké, de creative directors van het interdisciplinaire en digitale laboratorium. Studenten komen langs met ideeën of mailen voor een afspraak. Quirine: ‘The word spreads fast, onze agenda’s zijn bomvol.’

Geen wonder. Wat er met de nieuwste digitale ontwikkelingen mogelijk is, is natuurlijk razend interessant. Quirine: ‘We zijn op weg naar een nieuwe tijd. Voor het eerst kunnen we het renaissancistische perspectief opheffen en wordt de toeschouwer het middelpunt. Met Virtual Reality zit je ín een ervaring in plaats van dat je naar een voorstelling kijkt. Die onderdompeling werkt transformerend. Ze noemen Virtual Reality ook wel The Empathy Machine. Naast dat het veelvuldig wordt gebruikt voor porno en ontwikkeld is met het geld van het leger, wordt VR nu ook populair onder sociale documentairemakers. Onlangs werd VR bij de opening van een vredesconferentie ingezet. Alle staatshoofden kregen een headset op en zo zaten zij zelf even midden in de bombardementen in Syrië. De vergadering die daarop volgde had een heel andere toon dan gebruikelijk is.’  

Helena: ‘Ook voor theatermakers opent VR een nieuwe wereld. Vanuit welk perspectief vertel je? Verplaats je de toeschouwer in verschillende personages? Kun je veranderen van point of view? In de herfstvakantie hebben we met zeven studenten van Regie, Scenografie en ATKA deelgenomen aan een Virtual Reality research week aan de Filmacademie. Daar gaven specialisten in 3D en VR van het Zentrum Kunst Medientechnologie uit Karlsruhe les. Onze studenten vonden het helemaal te gek. Twee regiestudenten werken van hieruit samen verder aan een 3D-project.’

Quirine: ‘We zijn nu bezig met het aanschaffen van eigen apparatuur. Er komen vier grote schermen, vier projectoren, een limbo voor het werken met een green screen, mixers voor gebruik van live-video en een 360 graden video rig. We kijken zorgvuldig hoe handzaam dit materiaal is. Grotere en ingewikkeldere apparatuur huren we straks in, met de experts erbij.’

Helena: ‘We merken nu al dat het IDLab opleidingen en studenten met elkaar verbindt. De artistiek leiders zijn enthousiast, studenten zijn dolblij dat dit bestaat. “Wauw”, horen we regelmatig, “dat dit hier kan!” De Academie voor Theater en Dans is inderdaad de enige in Nederland die deze mogelijkheden biedt. Dat opent ook de deuren naar buiten. We krijgen mails van festivals en worden aangesproken door programmeurs van Paradiso Melkweg, Frascati en Cinedans.’

Quirine: ‘Eind februari wordt het IDLab feestelijk geopend. Informeel met een diner voor de artistiek leiders, formeel met een spectaculair programma voor de hele academie. Er zullen gastsprekers zijn die over hun werk met 3D, VR, 360 graden en Motion Capture zullen vertellen. En een dj om het IDLab om te toveren in een party.
Dat alles is een voorproefje van onze eerste projecten in mei en juni. Dan krijgen de studenten van Regie en OTT hier workshops in de studio van Beeldmedia. Parallel verzorgen we een serie Inspiration Sessions. Presentaties van kunstenaars die met 3D, VR, 360 graden of Motion Capture werken en van VR-specialisten uit de commerciële hoek. We willen onder andere Purple Pill uitnodigen, een Amsterdamse VR-filmproducent. Voor Cinekid maakten zij de film ‘Superstar VR’ waarin je gedurende twaalf minuten wordt ondergedompeld in het leven van een wereldberoemde dj. Je ervaart hoe de hele vibe van een uitzinnige menigte op jóu toekomt.’

Helena: ‘Studenten die bij ons aankloppen begeleiden wij graag in hun maakproces. Ze hebben interdisciplinaire en digitale plannen, toch staat de inhoud bij ons altijd voorop. Een digitaal uitleencentrum zijn wij niet.  Als je alleen technologie aanbiedt zonder inhoud, gaat een plek als het IDLab snel ter ziele. Ons credo is: “Alles mag als het maar goed wordt.” Put uit je eigen fascinaties, volg je intuïtie maar durf ook te reflecteren. Het werk moet altijd content driven zijn.

Interview: Hester van Hasselt