Tijdens een WijkSafari vestigt Adelheid zich voor langere tijd met theatergroep Zina en haar gezelschap Adelheid|Female Economy in een wijk. Deze adoptiemethodiek is een uniek proces om tot een voorstelling te komen. In Juárez woonden de acht Mexicaanse acteurs twee weken lang full time in acht huizen bij acht bewoners in meerdere wijken van de woestijnstad. Uit die intieme ontmoetingen en botsingen van levensverhalen ontstonden de teksten en de scenes voor de voorstelling. Tijdens de Safari, die nog speelt tot en met 2 oktober, stapt het publiek achterop motoren, daarmee rijden ze door de wijken van Juárez en onderweg stappen ze bij de verschillende bewoners naar binnen.

Sebastiaan was vooral betrokken bij de ontwikkeling en repetities van de 24 kleine acts die onderweg in de Safari opgevoerd worden. Samen met de Franse regisseur Sebastien Lange dacht hij deze acts uit, repeteerde hij met acteurs en wijkbewoners en droeg hij bij aan de productionele en logistieke zaken. In het artistieke team werkte hij samen met twee Mexicaanse regisseurs, Titus Muizelaar (Nederlandse regisseur), Adelheid Roosen (artistiek leider) en Lauren Rissik (dramaturge).

Laurie hield overzicht en zorgde voor de verbinding tussen het productieteam en het artistieke team. De WijkSafari bestaat uit een gedetailleerde structuur waarin iedere minuut vastligt, het zogenoemde 'militaire schema'. Waar bevindt welke acteur zich in de wijk, hoe worden hij en zijn publieksgroep vervoerd naar een volgende locatie, hoe laat gebeurt dit? Laurie was de koningin van de schema's. Aan productieleider Sheila Flores, een Mexicaanse met al twee andere WijkSafari’s in Mexico op haar naam, had zij een fijne leermeester.

In Nederland waren er WijkSafari’s in Amsterdam Slotermeer, Utrecht en Amsterdam Bijlmer. Er zijn contacten gelegd voor een WijkSafari in de Brusselse wijk Molenbeek en nog deze maand wordt een WijkSafari in Amsterdam Noord opgestart, opnieuw in samenwerking met de Academie voor Theater en Dans.