Marcus Azzini regisseert alles zwart (afstudeervoorstelling Amsterdamse Toneelschool&Kleinkunstacademie en Opleiding Productie Podiumkunsten).
Radicalisering na WOIII
De Derde Wereldoorlog is voorbij, de wereld staat er slecht voor. In alles zwart, onder regie van Marcus Azzini, beleven we een roadtrip met zes wilde kinderen in een apocalyptische, Mad-Max-achtige wereld. Ze willen een daad stellen. Maar wélke?
Als zes acteurs van de Amsterdamse Toneelschool&Kleinkunstacademie regisseur Marcus Azzini vorig jaar vragen of hij hun afstudeervoorstelling wil regisseren, zegt de drukbezette artistiek leider van Toneelgroep Oostpool volmondig ‘ja!’ De afgelopen vijftien jaar maakte hij in deze periode voorstellingen voor De Parade. Dit jaar heeft Azzini – zelf oud-student van de Theaterschool – eindelijk tijd. ‘Het leek me al langer heel leuk om te doen. Ik vind de fase waarin deze acteurs zitten superinteressant. Ze hebben al heel veel geleerd, maar nu gaan ze àlles inzetten, laten ze hun dromen op de werkelijkheid los.’
Nieuw, poëtisch stuk
‘Spélen, spélen, spélen willen deze acteurs,’ vertelt Azzini. ‘En: ze wilden iets echts moderns spelen, over mensen van nu, iets wat hún levensgevoel vertolkte.’ Besloten werd om Hannah van Wieringen te vragen een nieuw stuk te schrijven, speciaal voor hen. ‘Hannah liet zich inhoudelijk inspireren door de gesprekken met de studenten, hun beelden en brieven.’ Zowel Azzini als de studenten zijn heel blij met het resultaat: ‘alles zwart is een zeer poëtisch stuk, heel beeldend en fantasievol. Het is echt een cadeau om mee te werken, ook voor mij.’
Enorme sociale verschillen
alles zwart speelt in de wederopbouwperiode na een Derde Wereldoorlog. Een groep jonge mensen leeft in een volstrekt onrechtvaardige wereld. Alles is ingestort, de maatschappij werkt niet meer, er zijn enorme sociale verschillen. Een klein groepje rijken heeft de macht. De rest van de overlevenden zijn ‘de wilde kinderen’. Azzini: ‘Die leven in een apocalyptische, Mad-Max-achtige wereld en verlangen naar een nieuw systeem. Iets wat die slechte, ingewikkelde wereld vervangt. Totale destructie, zodat de wereld opnieuw kan beginnen.’
Een daad
De kinderen maken een soort roadtrip en belanden op een plek waar de bevolking radicaliseert of in training gaat om te radicaliseren. Uiteindelijk trekken ze naar een wereldtop van ‘de slechte kant’ van de maatschappij. Daar komen ze met een oplossing, een daad. Azzini: ‘Er is geen nuancering over die daad. Het overkomt ze en ze doen het gewoon. Dat vind ik mooi aan het stuk. Er zijn in het leven zoveel meer redenen om dingen níét te doen dan wel te doen, om een bejaarde te helpen, een straathond te adopteren, groen te leven. Dat is wat het stuk laat zien: het is een daad. De kinderen hebben de kracht van de jeugd, het recht op naïviteit. Ze mogen falen, ze mogen pogen, ze mogen proberen.’ Welke daad ze stellen? Azzini: ‘Dat verklap ik natuurlijk niet, daarvoor moet je het stuk gaan zien.’
Radicalisering
Parallellen met de wereld van nu springen in het oog. Azzini: ‘Inderdaad, ook nu zitten we in een wereld die voor een groot deel van de wereldbevolking niet goed functioneert. Waarin sommigen zo wanhopig zijn, dat ze alleen een oplossing zien in zichzelf opblazen. Dat is niet alleen tragisch voor de slachtoffers, maar ook voor de daders. Op dat moment is iedereen een slachtoffer. Ook in het Westen radicaliseren we: we radicaliseren in de angst.’
Een stuk waarin ‘alles zwart’ is dus? ‘Hoewel het stuk zeer maatschappelijk en kritisch is, wordt het thema benaderd met lichtheid, humor en hoop. En: de liefde is heel belangrijk!’
Geëngageerd
Wat hopen ze dat toeschouwers meenemen? ‘Ik ben een romanticus, ik geloof dat het een doodzonde is om het leven in je eentje in angst te leven. We moeten problemen delen, de deuren en ramen openzetten, menselijker worden, meer zorgen voor elkaar. Dat zou fantastisch zijn. Deze acteurs zijn heel geëngageerd, heel slim en ze zijn heel hartstochtelijk bezig met de vraag: waar wil je voor gaan, waar neem je verantwoordelijkheid voor? Gelukkig hebben wij een podium. Dat kunnen we gebruiken om onze verantwoordelijkheid te nemen iets te zeggen. Dat is onze daad.’
alles zwart
Regie: Marcus Azzini, tekst: Hannah van Wieringen
7 t/m 11 juni, 20.00 uur; 11 juni ook 15.00 uur (zaal steeds 2 uur van tevoren open)
de Theaterschool, Jodenbreestraat 3, Amsterdam
22 juni, 19.30 uur (ITs Festival)
Het Compagnietheater, Kloveniersburgwal 50, Amsterdam
interview: Petra Boers
